◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙◙
ﺳﮑﻮﺗﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ ِﺑﻐﻀﯽ ﺷﻮﻡ ﺷﺪﻩ ﺭﺍﻩ ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺭﺍ ﻭ ﺑﺎ ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﻔﺸﺎﺭﺩ... ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏِ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ، ﺁﺑﺴﺘﻦ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ِﺩﺭﺩ ﻫﺎ ﻓﺎﺭﻍ ﺷﻮﻡ ﺑﻐﻀﻢ ، ﻃﺎﻗﺖِ ﺣﻤﻞ ِ ﻧﻮﺯﺍﺩ ِﻧﺎﻣﺸﺮﻭﻉ ِﻃﻐﯿﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺯﺍﯾﺶ ِﺩﺭﺩِ ﮔﻠﻮﯾﻢ ، ﺍﻧﻔﺠﺎﺭﯾﺴﺖ ﺍﺯ ﺳﻮﺯﺵ ِﺗﺎﻭﻝ ِﺯﺧﻢ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻫﺎﻡ ﻭ ﻃﻐﯿﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﻼﻕ ِﭘﺎﺋﯿﺰ ﺑﺮ ﺗﺎﺑﻮﺕِ ﺗﻦ ِﺍﺷﮑﺒﺎﺭﻡ ﻣﻦ ﭘﮋﻭﺍﮎ ِﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻌﺮ ِﺧﻔﺘﻦ ِﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ِﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﯾﻢ...
نظرات شما عزیزان:
سلام وبلاگ عالی داری من از شما دعوت می کنم که در وبلاگ من نویسندگی کنید اگر مایلد اگر نه که نیا.2اگر مایل به تبادل لینک هستی خبرم کن
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
